Beste Els,
Toen ik u aansprak na uw uitspraken over lockdownvakantie en de uithaal naar premier Wilmès, zei u me dat ik me nooit moest inhouden om extern te communiceren. Welnu, ik heb lang getwijfeld om de daad bij het woord te brengen. Toch voel ik mij genoodzaakt deze brief te schrijven, de laatste dagen en uren groeide de ontzetting en ongeloof van onze lokale Jong VLD-afdelingen over uw communicatie in deze crisis. De vraag om met een krachtig signaal Jong VLD te distantiëren van uw gedane uitspraken, kan ik niet langer negeren.
Wij stellen ons als organisatie nochtans neutraal op tegenover de voorzittersverkiezingen van Open Vld en wachten, samen met vele Open Vld’ers op een nieuw bestuur. Opdat Open Vld een nieuwe koers kan varen. De afspraak om sereen campagne te voeren volgden wij dan ook, rekening houdend met de enorme maatschappelijke uitdagingen waar we samen voor staan.
U bent echter één van de voorzitterskandidaten van de partij, waarvan ik geacht word een luis in de pels te durven zijn. Als u morgen voorzitter zou zijn, zou ik u terecht wijzen. Als u deze uitspraken als volksvertegenwoordiger deed, zou ik u terecht wijzen. Vandaag niet reageren om die neutraliteit te bewaren, ondanks alle emoties die u binnen mijn organisatie oproept, zou onze rol binnen de liberale beweging oneer aandoen.
En toch vind ik het wat dubieus vandaag naar u uit te halen, zoals zovelen “anoniem” in de pers durven doen. U bent zeker niet de enige die het imago van onze partij schade aanbrengt, alhoewel u een hoger tempo hanteert dan uw voorgangers en uw timing, in volle gezondheidscrisis, ook "a first" is. Hoe u vandaag in volle crisis de ruiten van geloofwaardigheid van onze partij inslaat, deden anderen jarenlang. Het is echt niet de eerste keer dat onze leden me opbellen met de vraag “wat doen ze daar in Brussel”. U bent zeker niet de eerste, maar ook niet de laatste die de blauwe bal misslaat.
Wij, de jonge generatie, moeten niet wachten om orde op zaken te zetten. We moeten liever gisteren dan vandaag aan de slag om de rangen te sluiten en om onze geloofwaardigheid terug op te bouwen. Het wemelt van politiek talent, sociaal betrokken mensen en knappe koppen in onze partij. In deze politiek woelige tijden is het niet wijs om te vervreemden van hen, integendeel we moeten er meer mee doen. Onze parler-vrai en onze individuele eigenzinnigheid maakt ons sterker dan partijen vol met ja-knikkers, maar dit kan ons ook schaden. Zoals u nu eigengereid onze partij in een slecht daglicht plaatst. Laat de rust terugkeren, trek aan hetzelfde zeel. Er is werk voor de boeg, nu maar ook de komende jaren.
Veel succes,
Tess Minnens
Jong VLD